ทุกวันนี้ ผู้คนจำนวนมากตื่นขึ้นด้วยนาฬิกาปลุก ; อย่างไรก็ตาม ผู้คนยังสามารถปลุกตัวเองในเวลาที่กำหนดได้อย่างน่าเชื่อถือโดยไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุก หลายคน การหลับ ค่อนข้างแตกต่างกันในวันทำงานและวันหยุด ซึ่งเป็นรูปแบบที่อาจนำไปสู่การไม่ซิงโครไนซ์วงจรชีวิตแบบเรื้อรังหลายคนดูโทรทัศน์และหน้าจออื่นๆ เป็นประจำก่อนเข้านอน ซึ่งเป็นปัจจัยที่อาจทำให้วงจรชีวิตหยุดชะงักมากขึ้น  การศึกษาทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการ นอนหลับแสดงให้เห็นว่าระยะการนอนหลับเมื่อตื่นขึ้นเป็นปัจจัยสำคัญในการเพิ่มความเฉื่อยของการนอนหลับ  ปัจจัยกำหนดความตื่นตัวหลังตื่นนอน ได้แก่ ปริมาณ/คุณภาพของการนอนหลับ กิจกรรมทางกายในวันก่อน อาหารเช้าที่มีคาร์โบไฮเดรตสูง และการตอบสนองต่อระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ ระยะเวลาการนอนหลับขึ้นอยู่กับ สัญญาณ ฮอร์โมนจากนาฬิกา circadian clock หรือ Process C ซึ่งเป็นระบบประสาทเคมีที่ซับซ้อนซึ่งใช้สัญญาณจากสภาพแวดล้อมของสิ่งมีชีวิตเพื่อสร้างจังหวะกลางวันและกลางคืนขึ้นใหม่ กระบวนการ C ต่อต้านไดรฟ์ homeostatic สำหรับการนอนหลับในระหว่างวัน (ใน สัตว์ รายวัน ) และเพิ่มขึ้นในเวลากลางคืน  suprachiasmatic nucleus (SCN) ซึ่งเป็นพื้นที่สมองโดยตรงเหนือchiasm ของออปติกปัจจุบันถือเป็นจุดเชื่อมต่อที่สำคัญที่สุดสำหรับกระบวนการนี้ แต่พบระบบนาฬิการองทั่วร่างกาย