อาการสำคัญของการเดินละเมอและอาการกระสับกระส่ายของ NREM อื่นๆ คือคนๆ นั้นแทบจะจำเหตุการณ์ตอนที่ตื่นนอนไม่ได้เลย ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงมักเรียนรู้เกี่ยวกับการเดินละเมอจากสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนร่วมบ้านองค์ประกอบทั่วไปอีกประการหนึ่งของภาวะพาราซอมเนีย NREM คือมักเกิดขึ้นในช่วงสามหรือครึ่งแรกของคืนเมื่อบุคคลมีแนวโน้มที่จะใช้เวลาในเปอร์เซ็นต์ที่สูงกว่าในช่วงการนอนหลับลึกของ NREM การเดินละเมอเป็นอย่างไร การเดิน ละเมอ มักเกิดกับเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ การศึกษาระยะยาวชิ้นหนึ่งพบว่า29% ของเด็กๆ แหล่งที่เชื่อถือได้ หอสมุดแห่งชาติด้านเวชศาสตร์, ข้อมูลไบโอเทค ศูนย์ข้อมูลเทคโนโลยีชีวภาพแห่งชาติช่วยพัฒนาวิทยาศาสตร์และสุขภาพโดยให้การเข้าถึงข้อมูลชีวการแพทย์และจีโนม ดูแหล่งที่มา อายุประมาณ 2 ถึง 13 ปีมีประสบการณ์การเดินละเมอโดยมีอุบัติการณ์สูงสุดระหว่างอายุ 10 ถึง 13 ปี ส่วนในผู้ใหญ่ ความชุกจะสูงถึง 4% แหล่งที่เชื่อถือได้ หอสมุดแห่งชาติด้านเวชศาสตร์, ข้อมูลไบโอเทค ศูนย์ข้อมูลเทคโนโลยีชีวภาพแห่งชาติช่วยพัฒนาวิทยาศาสตร์และสุขภาพโดยให้การเข้าถึงข้อมูลชีวการแพทย์และจีโนม ดูแหล่งที่มา ข้อเท็จจริงที่ว่าคนที่เดินละเมอจำตอนต่างๆ ไม่ได้ทำให้เป็นเรื่องยากที่จะระบุได้อย่างแม่นยำว่าเกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน นอกจากนี้ การศึกษาบางครั้งนิยามการเดินละเมอในรูปแบบต่างๆ ความพยายามที่จะอธิบายถึงความยากลำบากในระเบียบวิธีเหล่านี้ การวิเคราะห์อภิมานได้พิจารณาการศึกษาเกี่ยวกับการเดินละเมอ 51 ชิ้นแยกกัน และสรุปได้ว่า5% ของเด็กและ 1.5% ของผู้ใหญ่  แหล่งที่เชื่อถือได้ หอสมุดแห่งชาติด้านเวชศาสตร์, ข้อมูลไบโอเทค