สำหรับแม่ การมีอำนาจและดุลยพินิจในการทำงานมีความสัมพันธ์กับเด็กที่มีสุขภาพจิตดี นั่นคือเราพบว่าเด็ก ๆ จะได้รับประโยชน์หากแม่ของพวกเขาควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาเมื่อพวกเขาทำงาน นอกจากนี้ มารดาใช้เวลาอยู่กับตัวเอง เช่น พักผ่อนและดูแลตนเอง และไม่ยุ่งกับงานบ้านมากนัก มีความสัมพันธ์กับผลลัพธ์เชิงบวกสำหรับเด็ก ไม่ใช่แค่เรื่องของการที่แม่อยู่บ้านกับที่ทำงาน แต่เป็นสิ่งที่พวกเขาทำเมื่อ การทำงาน อยู่บ้านโดยไม่ได้ทำงาน ถ้าแม่ไม่ได้อยู่กับลูกเพื่อให้ดูแลตัวเองได้ ก็ไม่มีผลร้ายต่อลูก แต่ในขอบเขตที่แม่ทำงานบ้าน เด็ก ๆ มีแนวโน้มที่จะถูกรุมเร้าด้วยปัญหาพฤติกรรม บทบาทดั้งเดิมของพ่อและแม่เปลี่ยนไปอย่างแน่นอนตั้งแต่เราทำการวิจัยนี้ แต่ก็ยังเป็นกรณีที่ผู้หญิงมีภาระทางจิตใจมากกว่าความรับผิดชอบของผู้ปกครอง การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าการสละเวลาดูแลตัวเองแทนการทำงานบ้านเพิ่ม ช่วยเพิ่มศักยภาพของมารดาในการดูแลบุตรของตน และพ่อจะสามารถให้ประสบการณ์ที่ดีต่อสุขภาพแก่ลูก ๆ ได้ดีขึ้นเมื่อพวกเขาอยู่กับพวกเขาทางจิตใจและเมื่อความรู้สึกในความสามารถและความเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขาดีขึ้นจากการทำงานของพวกเขาข่าวดีในการวิจัยนี้คือลักษณะเหล่านี้ในชีวิตการทำงานของผู้ปกครองนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาอย่างน้อยในระดับหนึ่งและสามารถเปลี่ยนแปลงได้ เรารู้สึกประหลาดใจที่เห็นในการศึกษาของเราว่าเวลาของพ่อแม่ที่ใช้ไปกับการทำงานและดูแลลูก ตัวแปรที่มักจะทำได้ยากกว่ามาก ในแง่ของเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมไม่มีอิทธิพลต่อสุขภาพจิตของเด็ก ดังนั้น หากเราสนใจว่าอาชีพของเราส่งผลต่อสุขภาพจิตของลูกๆ อย่างไร เราสามารถและควรให้ความสำคัญกับคุณค่าที่เรามอบให้กับอาชีพของเรา และทดลองด้วยวิธีที่สร้างสรรค์เพื่อให้มีให้ทั้งทางร่างกายและจิตใจแก่ลูกๆ ของเรา แม้ว่าจะไม่จำเป็นใน ชั่วโมงกับพวกเขามากขึ้น เวลาคุณภาพมีอยู่จริง