พ่อแม่ทุกคนต้องการเลี้ยงดูลูกที่มีความรับผิดชอบและพึ่งพาตนเองได้ แต่การบรรลุผลนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในชั่วข้ามคืน การอบรมเลี้ยงดูใช้เวลาหลายปีเพื่อเตรียมลูกๆ ของเราให้พร้อมสำหรับชีวิตที่เป็นอิสระ เราไม่เพียงแต่ต้องสอนความรับผิดชอบแก่ลูกๆ อย่างกระตือรือร้นเท่านั้น แต่เรายังต้องจำลองพฤติกรรมที่เราต้องการเห็นด้วย และสิ่งสำคัญคือต้องหลีกเลี่ยงความผิดพลาดใน แรงจูงใจ การเลี้ยงดูลูกที่อาจบั่นทอนเป้าหมายในการเลี้ยงดูลูกอย่างอิสระ หากต้องการเรียนรู้วิธีสอนลูกให้มีความรับผิดชอบ สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาข้อผิดพลาดของเรา เพื่อที่เราจะสามารถแก้ไขตนเองได้ในฐานะพ่อแม่ สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่าเด็กไม่ใช่ผู้ใหญ่ตัวเล็กๆ เด็กและวัยรุ่นไม่สามารถรับผิดชอบและใช้วิจารณญาณอย่างมีเหตุผลได้เช่นเดียวกับผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตามสมองของพวกเขายังไม่พัฒนาเต็มที่จนกว่าจะอายุ 25ปี อย่างไรก็ตาม พัฒนาการทางสมองที่พุ่งพล่านในเด็กก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัวสำหรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเช่นกัน ในทำนองเดียวกัน ความเปราะบางในวัยเด็กไม่ควรหมายความว่าเราเข้าไปปกป้องลูกมากเกินไป ทำสิ่งต่างๆ มากเกินไปเพื่อพวกเขา หรือพยายามที่จะควบคุมชีวิตของพวกเขา ไม่ว่าเราจะตั้งใจดีเพียงใด บางครั้งการเลือกพ่อแม่ของเรา (หรือเพียงแค่ความท้าทายในชีวิตประจำวัน) อาจรบกวนความรู้สึกรับผิดชอบในรุ่นลูกของเราได้