การเผาไหม้ชีวมวลในประเทศกำลังพัฒนาเพื่อให้ความร้อนและการปรุงอาหารส่งผลให้อนุภาคภายในอาคารมีความเข้มข้นสูง การสัมผัสฝุ่นละอองในอากาศ (PM) เป็นเวลานานมีความสัมพันธ์กับอัตราการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลัน โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง และมะเร็งที่เพิ่มขึ้น ในการศึกษานี้ เราพิจารณากิจกรรมออกซิเดชันของอนุภาคการเผาไหม้ที่ได้จากเค้กมูลเชื้อเพลิงชีวมวลโดย อินเดีย การตรวจสอบความสามารถในการทำให้สารต้านอนุมูลอิสระหมดสิ้นไปจากของเหลวเยื่อบุทางเดินหายใจของมนุษย์จำลอง (RTLF) สำหรับการเปรียบเทียบ ฤทธิ์ออกซิเดชันที่สังเกตได้ถูกนำไปเปรียบเทียบกับอนุภาคที่ได้มาจากแหล่งอุตสาหกรรมและยานพาหนะ การบ่มสารแขวนตะกอนมูลสัตว์ใน RTLF เป็นเวลา 4 ชั่วโมงทำให้สูญเสียแอสคอร์เบตเฉลี่ย 72.1 ± 0.7 และ 89.7 ± 2.5% ที่ 50 และ 100 ไมโครกรัม/มิลลิลิตร ตามลำดับ กลูตาไธโอนที่ลดลงถูกทำให้หมดไป 49.6 ± 4.3 และ 63.5 ± 22.4% ภายใต้สภาวะเดียวกัน ความสามารถของตัวอย่างเหล่านี้ในการทำให้แอสคอร์เบตหมดไปนั้นมากเกินกว่าที่สังเกตได้จากอนุภาคของน้ำมันดีเซลหรือน้ำมันเบนซิน แต่เทียบได้กับที่เห็นได้จากขี้เถ้าลอยของน้ำมันที่ตกค้าง และมากเกินกว่าอนุภาคควบคุมทั้งสามในแง่ของการพร่องกลูตาไธโอน การบ่มร่วมกับโลหะคีเลเตอร์ไดเอทิลีนไตรเอมีนเพนตาอะซีเตตยับยั้งการสูญเสียเหล่านี้ ในขณะที่การยับยั้งน้อยที่สุดพบได้ด้วยการบำบัดด้วยซูเปอร์ออกไซด์ดิสมิวเทสและคาตาเลส กิจกรรมส่วนใหญ่ที่สังเกตได้ดูเหมือนจะมีอยู่ภายในสารสกัดจากอนุภาคที่เป็นน้ำ