แบบจำลองคอมพิวเตอร์ของการตกแต่งภายในของแกนีมีดที่สร้างขึ้นในปี 2014 สนับสนุนแนวคิดที่ว่าการพัฒนาชีวิตดึกดำบรรพ์อาจเป็นไปได้ที่นั่น แบบจำลองระบุว่าก้นทะเลที่เป็นหินของดวงจันทร์น้ำแข็งอาจสัมผัสกับน้ำเค็ม นักวิทยาศาสตร์คิดว่าปฏิสัมพันธ์ของน้ำและหินเป็น แกนีมีด กุญแจสำคัญสำหรับการพัฒนาชีวิต แกนีมีดมีรัศมี 1,635 ไมล์ (2,631 กิโลเมตร) และเป็นดวงจันทร์ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะของเรา มันใหญ่กว่าดาวพุธและดาวพลูโต แกนีมีดอยู่ห่างจากดาวพฤหัสบดีประมาณ665,000 ไมล์ (1.07 ล้านกิโลเมตร)ซึ่งโคจรรอบดวงอาทิตย์ประมาณ 484 ล้านไมล์ (778 ล้านกิโลเมตร) ดาวพฤหัสบดีอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ 5.2 หน่วยดาราศาสตร์ หนึ่งหน่วยทางดาราศาสตร์ (ย่อว่า AU) คือระยะทางจากดวงอาทิตย์ถึงโลก จากระยะทางนี้ ดวงอาทิตย์ใช้เวลา 43 นาทีในการเดินทางจากดวงอาทิตย์ไปยังระบบ Jovian แกนีมีด ไอโอ และยูโรปาอยู่ในสิ่งที่เรียกว่าเสียงสะท้อน ทุกครั้งที่แกนีมีดโคจรรอบดาวพฤหัสบดี 1 ครั้ง ยูโรปาโคจร 2 ครั้ง และไอโอโคจร 4 ครั้ง รูปแบบนี้ในวงโคจรเรียกว่าการสั่นพ้องของวงโคจร (ดวงจันทร์ขนาดใหญ่อีกดวงของดาวพฤหัสบดี - คาลิสโต - ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการสั่นพ้องของวงโคจร ดูเหมือนว่าเป็นเพราะมันอยู่ห่างจากดาวพฤหัสบดีในช่วงต้นประวัติศาสตร์ของดวงจันทร์มากเกินไปจนวงโคจรของมันถูกดึงเข้าหาดาวพฤหัสบดี) เมื่อเวลาผ่านไป วงโคจรของดวงจันทร์ขนาดใหญ่ที่สุด ดาวเทียมหรือดาวเคราะห์มีแนวโน้มที่จะเป็นวงกลม แต่นั่นไม่ใช่สำหรับทั้งสามสิ่งนี้ การสั่นพ้องทำให้วงโคจรกลายเป็นวงรีเล็กน้อยหรือผิดปกติ ดาวเทียมเรียงตัวกันที่จุดเดิมในวงโคจรซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้มีแรงดึงดูดเล็กน้อยที่ดึงให้วงโคจรไม่กลายเป็นวงกลม